Spotkanie z Zygmuntem Bukowskim
Dodane przez EW dnia 08.03.2006
8 marca 2006 r. mieliśmy przyjemność gościć w szkole, wszechstronnie utalentowanego twórcę ludowego: poetę, pisarza i rzeźbiarza Zygmunta Bukowskiego. Spotkanie rozpoczęły uczennice naszej szkoły recytacją wybranych wierszy artysty, a następnie on sam opowiadał o swoich rzeźbach. Na naszych zdjęciach z tego spotkania - w galerii - możecie podziwiać niektóre z nich.
Dzień wcześniej, 7 marca, premierowe spotkanie z artystą odbyło się w Wojewódzkiej Bibliotece Pedagogicznej filia w Tczewie. W spotkaniu tym brały udział także nasze uczennice pod opieką p. J. Knopik-Wenty. Artykuł o tym spotkaniu, bogato ilustrowany zdjęciami można przeczytać w dziale Edukacja regionalna.
Zygmunt Bukowski urodził się 30 kwietnia 1936 r. w Wysinie (województwo pomorskie). Okupację spędził na Podlasiu, po wojnie zamieszkał w Trzeptowie, ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w Gdyni i zdobył zawód modelarza odlewniczego. Przez kilka lat pracował w Trójmieście, ale ciągle marzył o własnym kawałku ziemi. Zamieszkał w 1966 r. w Mierzeszynie na Kociewiu (gmina Trąbki Wielkie).
Twórczość artystyczną zaczął od poezji. Swoje odczucia ubierał w słowa, a te układał w wiersze.
Nie wszystko jednak da się wyrazić słowem, więc wykorzystał drugi swój dar – uzdolnienia plastyczne. Jego twórczość poetycka splata się nierozerwalnie
Rozszerzona zawartość newsa
z rzeźbą i wzajemnie się uzupełnia.
Tomiki poezji Zygmunta Bukowskiego pojawiały się od 1982 r., do dzisiaj powstało ich 10:
Słowa ponad biel znaczące,
Na uboczu nieba,
Kształty wzruszeń,
Ślad istnienia,
W twórczym żniwie,
Słowa służebne,
W gęstwinie słów wiernych,
Malowane dłutem,
Zasiew serdeczny,
W odwiecznej mateczni.
Ten ostatni tytuł W odwiecznej mateczni ukazał się niedawno, bo w 2005 r.
Warto wspomnieć, iż pisząc wiersze, autor posługuje się piękną, czystą polszczyzną.
Zygmunt Bukowski należy do grona współczesnych poetów ludowych, chociaż w jego utworach rzadko pojawiają się wyrazy gwarowe.
Urodzeniem i bytowaniem przez całe życie był związany ze wsią. Uzdolniony samouk poświęcający się amatorsko artystycznej i literackiej pasji zakorzenił się w tradycji nie tylko swojego środowiska, ale całego Kociewia.
Jego poezja traktuje o małej mierzeszyńskiej ojczyźnie i wszechogarniającej naturze. Przedstawia zbiory, plony, widząc w nich zasługę wiodącą do życia wiecznego. Działania rolnika postrzega też w kategoriach piękna. Uderza głęboka religijność a także zmysłowa erotyka.
Nie brak też gorzkich refleksji o współczesnej polityce, wypaczaniu rozwoju cywilizacyjnego. Twórczość poetycka ma wymiar autobiograficzny, podobnie jak twórczość prozatorska.
Ostatnio ukazały się dwa tomy powieści autobiograficznej „Zielony kuferek”, w których stosuje gwarę jako język porozumiewania się otaczających go osób.
Zygmunt Bukowski napisał także dramaty: „Gdana”, „Marianna” oraz z okazji 700-lecia Przywidza "Privisa".
Artysta za swoją twórczość literacką i rzeźbiarską otrzymał wiele nagród. Tak licznych, że nie sposób wymienić je wszystkie. Warto wspomnieć tylko o tych ostatnio otrzymanych:
- w grudniu 2005 r. w konkursie „Pomorska szopka”- I nagroda.
Szopka liczyła 19 postaci umieszczonych w bramie przejazdowej Żurawia w Gdańsku,
- Chwalba Grzymisława – przyznana w Tczewie za całokształt twórczośći,
- „Kociewskie Pióro 2006” - za twórczość poetycką, prozatorską, publicystyczną.
Rzeźby Zygmunta Bukowskiego zdobią wiele kościołów m.in.: w Suchej Hucie, Postołowie, Straszynie, rzeźbą „Pieta” zdobił także Ołtarz Papieski w Sopocie.
Wypada wymienić choćby kilka rzeźb:
Betlejem na Kociewiu,
Mleczarz,
Madonna Ojczysta,
Pustanoc,
Zakończenie żniw,
Madonna z gruszy.
Nasz Gość posiada w swym gospodarstwie Izbę Regionalną, w której eksponuje własne prace rzeźbiarskie, oraz gromadzi dawne sprzęty i narzędzia z regionu Kociewia i Kaszub.
Rzeźby autorstwa Zygmunta Bukowskiego można zobaczyć także w Muzeum Etnograficznym w Toruniu oraz w Kaszubskim Parku Ludowej Rzeźby Sakralnej.
Spotkanie z artystą zorganizowała p. Julita Knopik-Wenta, nauczyciel-bibliotekarz, a recytowały: E. Drewniak: ” Sponiewierana”, U. Głowacka: „Kształty”, K. Gracek: „Na jarzębinę”, D. Holka „Kompozycja”, M. Nadolska : „Moje madonny”, fragmenty prozy – A. Wajdeman: „Zielony kuferek”. Prowadziła całość K. Tomaszak, a A. Rychlicki i J. Zwara odpowiadali za sprawy techniczne.